Wygląda na to, że pytanie brzmi: jak sprawić, by tworzony przez Ciebie film krótkometrażowy wyglądał jak kinowy, a nie porównywać filmy i seriale telewizyjne? To bardzo krótkie pytanie, ale odpowiedź wymaga wszechstronnej kultury filmowej. Dziś zacznijmy po prostu od strony reżysera.
Koncepcja jednostki wizualnej
Tak zwana jednostka wizualna to sposób wyrażenia tekstu napisanego słowami na ekranie.
Jak podzielić scenariusz na jednostki reżyserskie, przekonwertować jednostki reżyserskie na jednostki wizualne, a na koniec przekształcić jednostki wizualne w pojedyncze ujęcia.
Kiedy czytasz scenariusz i scenę, możesz to zrobić na sto sposobów, z których żaden nie jest absolutnie dobry ani absolutnie właściwy, ale jest tylko jeden sposób, jak to zrobić, tylko jeden sposób, który będzie najlepszy spełniają potrzeby fabularne Twojego filmu i odzwierciedlają Twój indywidualny styl. (Jest tylko jeden odpowiedni sposób przedstawienia historii i odzwierciedlenia Twojego indywidualnego stylu)
Nie będę tego tutaj rozwijał. W procesie wstępnej wizualizacji istnieją dwa podstawowe sposoby kręcenia historii.
Zakrycie a styl strzał po ujęciu
Zasięg oznacza kręcenie wszystkich akcji, dialogów itp. w scenie z różnymi kątami i obiektywami.
Styl „ujęcie po ujęciu” oznacza niestandaryzowany styl sesji, w którym każde ujęcie jest starannie zaplanowane. Scena jest kręcona z zewnątrz.
Proste zrozumienie jest takie, że podczas wstępnej wizualizacji filmu bez kinowego klimatu reżyser chce po prostu powiedzieć, jak nakręcić całą historię, podczas gdy ujęcia filmu o kinowym charakterze są starannie zaprojektowane, aby pomóc w promowaniu tej historii i istnieje niezależnie. znaczenie.
Bycie filmowcem – kompozycja w fotografii
Jeśli uczysz się kręcenia i produkcji filmów, jedno z pytań, które wiele osób zadaje na początkowym etapie, brzmi: „jak sprawić, by kręcone rzeczy miały kinowy charakter”. Powodem, dla którego film ma kinowy charakter, jest nie tylko pomysłowość fotografii, ale także sztuka, rekwizyty, projektowanie języka obiektywu, blokowanie i sekwencjonowanie (występ i ruch), prewizualizacje (prewizualizacja) i projektowanie dźwięku. Współpraca może przynieść rezultaty.
(W poniższym artykule założono, że czytelnicy mają pewną podstawową wiedzę o fotografii)
Pierwsze pytanie, które ludzie często zadają na forach filmowych, brzmi: „jak sprawić, by sesja wyglądała jak film”. Uważam, że jeśli chodzi o „filmowy klimat”, konieczne jest rozróżnienie między filmami w stylu zachodniego Hollywood a niektórymi niskobudżetowymi mikrofilmami.
Chociaż czasami bardzo trudno jest odtworzyć kosztowne efekty hollywoodzkich filmów za pomocą tanich środków, istnieje kilka zasadniczo prostych i niekosztownych pomysłów na zdjęcia, które mogą sprawić, że Twój film będzie wyglądał jak „hollywoodzki film” („kinowy "). Niezależnie od tego, czy jest to aparat na kliszę, czy płaski aparat, wyróżni Cię na tle przeciętnego fotografa.
Z fotograficznego punktu widzenia chciałbym podzielić następującą część filmową na 5 elementów:
Kadrowanie, obiektywowanie, kamera i ruch kamery, oświetlenie, kolor
Oczywiście te 5 aspektów nie jest jedynym aspektem kinowym, ale myślę, że jest to jedno z podstawowych kryteriów odróżniających filmy w hollywoodzkim stylu od domowych nagrań wideo.
Fotografowie wkładają wiele wysiłku w naukę kompozycji, na przykład metody dziewięciu kwadratów, punktu złotego podziału, kompozycji po przekątnej itp. Nie chcę mówić o podstawach, ale rzeczywiście istnieją pewne obszary w tak wielu kompozycjach, które moim zdaniem są ważniejsze dla wyróżnienia sensu filmu.
Podnosząc wizjer, należy pamiętać o kilku rzeczach ---
Rozmiar ramki (rozmiar obrazu)
Komunikując się z reżyserem na wczesnym etapie kręcenia filmu, musisz wyjaśnić, jaki rozmiar ekranu chcesz kręcić. Popularne rozmiary to 1,33 : 1, powszechnie znany jako 4 * 3, 1,78 : 1, znany również jako 16 * 9, 1.85 : 1 (czyli popularna w ostatnich latach tzw. Akademia, a nazwa zmienia się co roku) lub 235 : 1 (panoramiczny) lub 2,40/2,39 : 1 (nazywam elektronicznym panoramicznym, bo dają 1920* 800)
Jaki rozmiar wybrać, aby spełniał wymagania narracyjne historii. Chociaż wiele osób uważa, że panoramiczny ekran jest wysoki, w wielu sytuacjach narracyjnych panoramiczny ekran nie jest potężny. Jeśli twoja historia ma ogromną obsadę i świetną grafikę, panoramiczny ekran pomoże ci wyrazić nastrój. Jeśli wybierzesz panoramiczny, a Twój film będzie miał tylko białe ściany, szersza widownia po prostu się znudzi. I odwrotnie, jeśli twoja historia jest bardzo intymnym romansem lub jeśli kręcisz w ograniczonej lokalizacji z wieloma rzeczami, które będziesz musiał odłożyć na ekran, to oczywiście panoramiczny nie jest najlepszym wyborem. Jeśli wzrost aktorów w twoim filmie jest bardzo różny, są starzy ludzie i dzieci... Podobnie jak 1,33, który był bardzo popularny w ciągu ostatnich kilku lat, w obrazie 1,66:1 można z łatwością wyrazić bardzo intymne obrazy bez być zbyt przerażającym. Kompromis ze względu na rozmiar ramy. Chociaż teraz 1.33 stało się „sensem serialu telewizyjnego”.
Wybór rozmiaru ekranu powinien być negocjowany na najwcześniejszych etapach przedprodukcji, jeszcze przed storyboardem. Podobnie jak w filmie Mroczny Rycerz (Batman, 2008), zrobili dwie wersje imax i 2.35 sferyczne, ale reżyser postanowił zerwać z tradycją i pomieszać dwa rozmiary zdjęć. To śmiałe posunięcie zaowocowało bardzo pięknym rezultatem. Po raz kolejny potwierdził teorię "żadnego twierdzenia o robieniu filmów".
Budowanie ramy
Teraz masz ramkę, ale co w niej umieścić? Tysiące artykułów i samouczków uczy, co i gdzie umieścić na ekranie, ale patrząc na filmy w hollywoodzkim stylu i niskobudżetowe mikrofilmy, to „głębokość ekranu” jest ważna w kompozycji. Hmm... a co z Chińczykami, ta głębia ekranu to nie głębia ostrości, ale zakres w hollywoodzkich filmach, gdzie sceneria i otoczenie w tle są celowo ustawione dla aktorów. Wiele mikrofilmów kręcono w bardzo małych miejscach, takich jak małe pokoje, małe sklepy i tym podobne. Wręcz przeciwnie, Hollywood kręci w dużej przestrzeni, hm… To jest rzeczywiście produkcja (w skali filmowej) ludzi bogatych i przystojnych, co utrudnia naśladowanie zwykłych ludzi, ale są rzeczy, które wciąż mogą zwiększ głębię ekranu wiszących jedwabnych mikrofilmów .
Jednym z najprostszych i najłatwiejszych sposobów na to jest nieumieszczanie fotografowanego obiektu przed ścianą. Twój mistrz światła nie tylko będzie Ci wdzięczny, ale od razu uzyskasz lepsze kąty i głębię.
Drugą metodą jest strzelanie w róg ściany. Jest to popularna prosta sztuczka, a strzelanie pod kątem do przekątnej pomieszczenia doda przestrzeni głębi. Przesuń aparat na przekątną ściany lub przynajmniej spójrz na róg ściany, aby kadr wyglądał na wyższy.
Po trzecie, wprowadź do pokoju widok z zewnątrz. Jeśli fotografujesz w miejscu, w którym są okna, dodaj oświetlenie wewnętrzne, aby każdy mógł widzieć na zewnątrz. Możesz nawet zrobić zielony ekran i udawać, że jesteś na zewnątrz. Wiele razy nowicjusze lubią blokować okno lub wysadzać okno, ale jeśli uda ci się przenieść scenerię za oknem na obraz, często przekonasz się, że te niepozorne sceny zewnętrzne mocno implikują otoczenie, dzięki czemu obraz otwiera się bardzo pięknie i pozwalając dramatycznie zwiększyć głębię obrazu.
Po czwarte, jeśli fotografujesz w plenerze, spróbuj uchwycić charakterystyczne budynki, aby widzowie wiedzieli, gdzie jesteś. Jeśli jesteś w polu, możesz umieścić dom lub traktor w tle. Jeśli jesteś w mieście, pozwól widzom zobaczyć trzy ulice za aktorem. Te tła nie muszą być ostre i mogą być rozmyte, ale te elementy muszą tam być.
Na koniec chciałbym porozmawiać o wpływie głębi ostrości na ekran. Wiele, wiele osób błędnie uważa, że „duża przysłona i mała głębia ostrości” równa się „odczuciu filmu”. Głębia ostrości to tylko jeden z wielu elementów składających się na wrażenie filmu. Nie oznacza to, że szeroko otwierasz przysłonę i wychodzi „wow”, jak w filmie. Jeśli naprawdę zwracasz uwagę podczas oglądania filmu, mała głębia ostrości jest zwykle używana tylko w dwóch z następujących sytuacji w hollywoodzkich filmach:
Po pierwsze, jeśli kręcisz półszerokie ujęcie z dużą ilością informacji, musisz skierować uwagę odbiorców na coś ważnego. Wyobraź sobie, że w przydrożnej kawiarni odbywa się około 20 występów grupowych, a następnie chcesz, aby publiczność zauważyła, że nasz superbohater odbiera telefon. W tej chwili musimy użyć małej głębi ostrości, aby wskazać widzom, „co oglądać”.
Drugie zastosowanie małej głębi ostrości w hollywoodzkich filmach dotyczy zbliżeń i średnich ujęć. Płytka głębia ostrości może pomóc widzom skupić się na treści dialogu.
Oprócz powyższych dwóch punktów, filmy fabularne wydały już dużo pieniędzy, aby uzyskać licencję na filmowanie w miejscu, i naprawdę chcą je wszystkie nakręcić, abyś mógł zobaczyć „Spójrz, to miejsce jest niesamowite. Spójrz , spójrz, to kosztowało tutaj dużo pieniędzy. ” Tak więc początkowe ujęcia muszą mieć głęboką głębię ostrości. A dialog między wieloma osobami to także głęboka głębia ostrości. Głęboka głębia ostrości sprawi, że Twoje zdjęcia będą wyglądać na zaawansowane, wspanialsze i bardziej ekspansywne. Wiele mikrofilmów wygląda na klaustrofobiczne, ponieważ głębia ostrości nie jest wystarczająca.
Dlatego oglądając hollywoodzki hit, pomyśl o nim i poczuj go, a także pomyśl o głębi podczas komponowania obrazu. Będziesz zdumiony, że zrobione zdjęcie będzie miało skok jakościowy.
.