SIRUI
Wreszcie kompletna linia obiektywów anamorficznych dla pełnoklatkowych sensorów od SIRUI. Zaczęli od 50 i 75 milimetrów, potem dodali 35 i 100 milimetrów, wszystkie z jednolitym współczynnikiem ściśnięcia 1,6. Teraz, aby uzupełnić linię, wprowadzili specjalny obiektyw 135 milimetrów z ściśnięciem 1,8.
I to jest to, co dzisiaj przejrzymy. Obiektyw anamorfotyczny RF 135 milimetrów z czynnikiem ściskania 1,8 i T2,9.
PARAMETR
Zacznijmy więc od kilku najważniejszych faktów dotyczących tego obiektywu. Przede wszystkim używamy mocowania RF, a wszystkie przykładowe materiały wideo, które zobaczysz w tej recenzji, zostały nakręcone na Canonie R5C.
Ogniskowa wynosi 135 milimetrów przy T2.9, a w przeciwieństwie do wszystkich innych obiektywów z tej samej serii, teraz mamy współczynnik kompresji 1,8 zamiast 1,6.
Konstrukcja obiektywu obejmuje 16 elementów i 11 grup, a mamy 12 listków przysłony. Obiektyw jest przeznaczony do matryc pełnoklatkowych i nie mieliśmy absolutnie żadnego problemu z pokryciem całej matrycy naszego Canon R5C. Minimalna odległość ostrzenia to około 3 stopy, czyli około 0,9 metra, co jest naprawdę blisko.
Kąt obrotu ostrości obiektywu wynosi 120 stopni, a wiele osób mówi, że powinieneś mieć większy kąt ostrości, aby móc precyzyjniej ustawiać ostrość. Osobiście bardzo lubię fotografować z ręki. Więc faktycznie obracam pierścień ostrości ręcznie i to znacznie ułatwia, jeśli mamy 120.
Nie będę kłamać, 135 milimetrów z 120-stopniową rotacją ostrości nie jest łatwe. I rzeczywiście wymaga trochę praktyki i doświadczenia. Ale gdy już to opanujesz, myślę, że jest to całkowicie wystarczające i nadal możesz wykonywać bardzo precyzyjne ruchy ostrości.
Obiektyw ma gwint filtra o średnicy 82 milimetrów, co jest bardzo powszechne dla większości filtrów, które posiadamy, więc jest to naprawdę doceniane. Podczas fotografowania na R5C potrzebujemy filtrów ND lub w naszym przypadku głównie korzystamy z filtrów ND oraz filtrów polaryzacyjnych.
Zewnętrzna średnica obiektywu wynosi 88 milimetrów, co wydaje mi się trochę dziwne. Ponieważ większość zaciskanych matowych pudełek, których używamy z małymi lub standardowymi filtrami, ma faktycznie 95 milimetrów. Więc nie można ich używać i trzeba mieć filtr nakręcany na gwint, albo potrzebny jest pierścień Step Up, jakiego używaliśmy w większości naszych filmów kręconych na zewnątrz.
Porozmawiajmy teraz o wadze obiektywu. Różni się ona w zależności od mocowania obiektywu. Nasze mocowanie RF waży około 1,3 kilograma, podczas gdy inne mocowania mogą ważyć nawet 1,25 kilograma.
Tak, to nadal bardzo ciężki obiektyw. Ale w porównaniu z obiektywem anamorficznym o ogniskowej 135 milimetrów, uważam, że jest to znacznie mniej. Może to być faktycznie najlżejszy obiektyw w jakimkolwiek zestawie o takich specyfikacjach.
Dzięki bardzo mocnemu gimbalowi, być może nawet uda się nim latać na zestawie gimbala. W przypadku RS2 był po prostu zbyt ciężki z przodu i nie było wystarczająco dużo miejsca. Jednak z RS3 Pro być może faktycznie będzie to możliwe.
PROJEKT
Teraz, gdy omówiliśmy nudny aspekt, porozmawiajmy trochę więcej o samej soczewce, zwłaszcza o jej designie oraz jakości wykonania.
Przede wszystkim powiedziano mi, że cała seria jest dopasowana kolorystycznie. Tak więc masz spójne kolory zarówno na 35, 50, 75, 100, jak i teraz 135 milimetrach. I to jest coś, co naprawdę doceniam, zwłaszcza podczas nagrywania wywiadów wielokamerowych lub scen wielokamerowych z różnymi rodzajami obiektywów, ale tymi samymi kamerami.
To znacznie ułatwia sprawę, jeśli masz spójne kolory w całej linii produktów. Nie mogę tego osobiście potwierdzić, ponieważ mam tylko 135 milimetrów. Ale prawdopodobnie w przyszłości zdobędę całą linię, a wtedy zrobię więcej porównań.
Kolejną rzeczą, która najwyraźniej również pasuje, są pierścienie zębate ostrości oraz przysłony, co jest szczególnie doceniane, zwłaszcza jeśli używasz follow focus.
Mówiąc o pierścieniach zębatych i przysłony, są one całkowicie gładkie. I mają dokładnie odpowiednią ilość oporu. Nie są zbyt luźne, więc nie zmieniasz przypadkowo ostrości ani przysłony podczas nagrywania. Bo są trochę za luźne, ale bardzo gładkie i używaliśmy ich zarówno z follow focus, jak i ręcznie. Działało to bardzo płynnie i nie mieliśmy problemu ani z przesuwaniem ostrości, ani ze zmianą przysłony.
Na spodzie obiektywu znajduje się uchwyt wspierający obiektyw, a dla obiektywów ważących 1,3 kilograma w wielu konfiguracjach jest to faktycznie zalecane. Szczególnie po to, aby uniknąć przesunięcia mocowania, ponieważ na mocowaniu wisi dużo ciężaru. W przeciwnym razie mogą pojawić się problemy z ostrzeniem, jeśli nie używasz odpowiedniego wsparcia dla obiektywu.
Dla mnie, podczas fotografowania z ręki, najczęściej podpieram obiektyw dłonią. Więc nie używałem podpórki do obiektywu, ale naprawdę warto ją mieć, zwłaszcza jeśli robisz ujęcia na sliderze lub fotografujesz na statywie.
Ogólnie obiektyw sprawia wrażenie bardzo wysokiej jakości. Jest bardzo dobrze wykonany, ma dość dużą wagę, wszystko jest zrobione z metalu. Mechanizmy działają płynnie, a gwint filtra z przodu działa bardzo dobrze. W przypadku niektórych obiektywów naprawdę trudno jest przykręcić dodatkowy filtr. Tutaj jest to bardzo gładkie. Ogólnie mogę gorąco polecić jakość wykonania tego obiektywu.
Ale teraz przejdźmy do najważniejszych części, czyli jakości obrazu.
JAKOŚĆ
Teraz mamy współczynnik ściśnięcia 1,8 zamiast 1,6. W pozostałej części zestawu lub nawet 1,33 w zestawie APSC, uzyskujemy najwięcej cech anamorficznych. I uzyskujemy najwięcej anamorficznego bokehu. Te cechy anamorficzne widać najbardziej podczas fotografowania nocą z wieloma światłami ulicznymi w tle, co właśnie zrobiliśmy. Tutaj widać, że mamy owalny bokeh, który wygląda bardzo ładnie i jest również bardzo charakterystyczny dla obiektywów anamorficznych.
Co więcej, obiektyw nie ma żadnych zniekształceń beczkowatych. Niektórzy to doceniają, inni tęsknią za zniekształceniami beczkowatymi. Osobiście lubię zniekształcenia beczkowate. Kiedy fotografuję obiektywami anamorficznymi, chcę, aby wyglądało to inaczej, chcę, aby miało charakter, a zniekształcenia beczkowate to jedna z rzeczy, które lubię w fotografowaniu obiektywami anamorficznymi.
Ale zazwyczaj, przy wyższej ogniskowej, takiej jak 135 milimetrów, nigdy nie widzisz zniekształcenia beczkowego. I cereal nie jest wyjątkiem, nie zobaczysz żadnego zniekształcenia beczkowego.
Jeśli chodzi o ostrość obiektywu, SIRUI 135 milimetrów nie różni się od wszystkich innych obiektywów SIRUI, których już używałem. I jest technicznie ostry.
Dla mnie jest to właściwie trochę za ostre, więc złagodziliśmy to, stosując filtr mgiełki o mocy jednej czwartej we wszystkich naszych testowych zdjęciach.
Ponieważ to jest bardziej cecha, której szukam podczas fotografowania obiektywami anamorficznymi. Ale jeśli lubisz ostrość, to TAK. Ten obiektyw jest dla Ciebie.
Ale ponieważ możemy to złagodzić, to właściwie jest dobra mieszanka. Bo zawsze łatwiej jest złagodzić ostry obraz niż wyostrzyć zbyt miękki obraz.
Więc tutaj mamy to, co najlepsze z obu ról. I ogólnie, gdy szukasz ostrości, 135 milimetr nie zawodzi. Kiedy nagrywałem recenzję, całkowicie zapomniałem wspomnieć o oddychaniu ostrości, więc dodajmy to do tej recenzji.
Oddechowy
Tak, obiektyw 135 milimetrów rzeczywiście ma efekt oddychania ostrości. Co jest dość normalne dla obiektywów o dłuższej ogniskowej i anamorficznych.
W rzeczywistości wiele obiektywów anamorficznych ma znacznie silniejsze "focus breathing" niż 135 milimetrowy od SIRUI. I wcale mi to nie przeszkadza. Już o tym mówiłem, lubię trochę charakteru i niedoskonałości w obiektywach anamorficznych. A "focus breathing" jest jedną z tych rzeczy, zwłaszcza gdy kręcisz krótki film.
Na przykład, wszystko, co narracyjne, i twoje skupienie przesuwa się z jednej osoby na drugą. Jest pewne oddychanie skupieniem, i lubię to mieć. Moim zdaniem, oddychanie skupieniem mogłoby być nawet silniejsze.
Ale jeśli nie lubisz oddychania skupionego, pamiętaj, że na 135 milimetrach jest trochę oddychania skupionego. Ale mogłoby być znacznie silniejsze.
Niestety, tutaj w Europie jest zima i o 16 jest całkowita ciemność. Dosłownie nie widziałem słońca od dwóch tygodni, więc nie mogliśmy naprawdę przetestować obiektywu z prawdziwymi rozpryskiwaczami światła słonecznego.
Ale wyszliśmy w nocy i kręciliśmy w bardzo ruchliwym obszarze miejskim tutaj w Wiedniu, z wieloma latarniami ulicznymi. Tam można zobaczyć wielu naprawdę ładnie wyglądających graczy na obiektywach.
Podobnie jak wszystkie inne obiektywy SIRUI, 135 milimetrów również posiada niebieskie smugi flary soczewki. Nie są one tak dominujące jak w innych obiektywach, które testowałem wcześniej, i jest to naprawdę doceniane.
Ponieważ czasami wcześniejsze wersje obiektywów SIRUI, nie z tej serii, ale z innych serii, były dla mnie trochę zbyt dosłowne.
Chcę zobaczyć te efekty soczewkowe, ponieważ to jest jedna z największych zalet obiektywów anamorficznych. Ale jeśli są zbyt nachalne, to też mi się to nie podoba.
Myślę, że 135 milimetrów daje niesamowity efekt smug na obiektywie, który nie jest zbyt subtelny, ale też nie jest zbyt nachalny.
Do czego jest szczególnie przeznaczony obiektyw 135 mm? Ogólnie bardzo podoba mi się obraz wychodzący z obiektywu 135 milimetrów. Jest idealny do fotografii portretowej, i właśnie do tego najczęściej go używaliśmy z moją przyjaciółką Veroniką, bo do tego ten obiektyw został stworzony.
To świetny towarzysz, jeśli chcesz zrobić portrety osoby i naprawdę chcesz oddzielić ją od tła. Obiektyw zapewnia doskonałe oddzielenie tematu od tła z naprawdę gładkim bokeh, co bardzo mi się podoba podczas fotografowania portretów.
Więc po tym wszystkim, jaka jest moja ogólna ocena obiektywu anamorfotycznego SIRUI 135 milimetrów.
WERDYKT
Naprawdę mi się podoba, ma niesamowitą jakość wykonania, ma świetną jakość obrazu. Lubię, jak wychodzą z niego elementy obiektywu. Bokeh jest ładny i gładki, a to świetny obiektyw portretowy.
Gdybym miał powiedzieć coś o obiektywie, co mi się nie podoba, to chciałbym, żeby miał trochę więcej charakteru. Nie przeszkadzałoby mi trochę beczkowate zniekształcenie. Nie chciałbym, żeby był trochę mniej ostry na krawędziach, ponieważ tego właśnie szukam przy fotografowaniu anamorfotycznym.
Ale jeśli chcesz mieć czysty zestaw obiektywów anamorficznych z doskonałymi elementami optycznymi i stosunkowo łatwą do opanowania minimalną odległością ostrzenia około trzech stóp. Dla mnie osobiście to w zupełności wystarczy dla obiektywu nie-makro.
Wtedy te 135 milimetrów jest właściwie dla ciebie, zwłaszcza teraz z czynnikiem ściśnięcia 1,8. Widzimy trochę więcej tego anamorfotycznego uczucia i owalnego bokehu.
