Właściwie mogę użyć słowa „kinowy”, ponieważ dzisiaj kręcimy obiektywem kinowym. Nie byle jaki obiektyw kinowy, ale anamorficzny obiektyw kinowy. Jedną z najważniejszych cech, które fotografowałem obiektywem anamorficznym, jest zniekształcenie i odblaski dołączone do tego obiektywu, ale najpierw chcę się trochę zagłębić o tym, co to znaczy używać obiektywu anamorficznego i dlaczego w ogóle warto go używać.
Co to jest anamorficzny?
To jest anamorficzny obiektyw anamorficzny Sirui 35 mm Venus T2.9 1,6x. Czasami możesz zobaczyć filmy udające obiektyw anamorficzny i wtedy na górze i na dole pojawią się czarne paski. Ale mając taki obiektyw, będziesz mógł robić bardzo szerokie zdjęcia i filmy, takie jak te, które widziałeś we wstępie. Te czarne paski to tak naprawdę to, co rejestruje ten obiektyw: elementy optyczne wewnątrz obiektywu pozwalają uchwycić to, co normalnie uchwycisz, ale rejestruje trochę więcej, a następnie ściska to, aby pasowało do matrycy dowolnego typu aparatu z którego strzelasz.
Jeśli cofniemy się jeszcze dalej, wynaleziono obiektywy anamorficzne, które pierwotnie służyły do fotografowania aparatami na kliszę. Wymiary filmu 35 mm to proporcje 3:2 (lub około 36 mm x 24 mm). Większość obiektywów anamorficznych ma współczynnik około 1,33x, współczynnik proporcji wynosi od 3:2 i rozciąga się do 2:1, jeśli zastosuje się to do kliszy.
Z drugiej strony, jeśli zastosujesz obiektyw anamorficzny 1,33x do standardowego aparatu cyfrowego nagrywającego wideo w rozdzielczości 16x9, Twój film rozciągnie się do około 2,35:1 lub nawet 2,39:1.
Przy powiększeniu 1,6x jesteśmy jeszcze szersi, co stanowi stosunek około 2,8:1.
Zasadniczo zyskujesz większe pole widzenia. Zasadniczo za pomocą tego obiektywu 35 mm możesz uchwycić to, co może uzyskać obiektyw 24 mm, a nawet 20 mm.
Jednym z produktów ubocznych obiektywu anamorficznego są flary obiektywu i zniekształcenia optyczne pokazane na niektórych materiałach filmowych. Cały film, który widzieliście na początku, został nakręcony obiektywem anamorficznym, z wyjątkiem jednego ujęcia z drona.
Obiektyw anamorficzny do fotografii
Niektórzy z Was mogą mieć pytanie, czy można używać obiektywu anamorficznego do robienia zdjęć. Odpowiedź jest w pewnym sensie. Obiektyw ten ma pewne wady, które utrudniają wykonywanie tradycyjnych portretów, zwłaszcza fakt, że jest to bardzo szeroki obraz. Jeśli więc zamierzasz robić nim zdjęcia, wyglądają one jak kadry z filmu, co może, ale nie musi, pasować do oczekiwanych typów zdjęć i portretów.
Porównując go z bardziej tradycyjnym obiektywem sferycznym, ten drugi znacznie lepiej nadaje się do fotografowania w orientacji portretowej, podczas gdy w przypadku obiektywu anamorficznego prawdopodobnie uzyskasz naprawdę cienki pasek portretu, który być może nie sprawdzi się w Twoim przypadku ponownie próbuję zrobić.
Wady i dziwactwa obiektywu anamorficznego
Jedną z innych wad tego obiektywu jest minimalna odległość ostrzenia: wynosi około trzech stóp lub 0,9 m, a to dość daleko.
Poza tym to obiektyw kinowy, a więc w pełni manualny. Na obiektywie znajdują się zębatki, jedna do pierścienia ostrości, a druga do pierścienia przysłony. Po podłączeniu obiektywu do aparatu z tyłu obiektywu nie ma styków cyfrowych, co oznacza, że aparat nie wie, że jest podłączony. Będziesz musiał wejść do aparatu i powiedzieć mu, aby zwolnił migawkę bez podłączonego obiektywu, aby móc robić zdjęcia lub nagrywać filmy.
Powiem, że strzelanie w trybie ręcznym jest umiejętnością nabytą. Jestem przyzwyczajony do nowoczesnych, zaawansowanych technologicznie obiektywów, które mają stabilizację obrazu, autofokus i cyfrowe pierścienie sterujące, podczas gdy ten obiektyw jest całkowicie manualny. Czasami świetną zabawą może być chwycenie niektórych starszych obiektywów do aparatu, po prostu rzucenie ich na aparat i próba ustawienia ostrości, aby zobaczyć, jak dobrą robotę potrafisz wykonać w porównaniu z systemem autofokusa.
Trzeba przyznać, że korzystanie z tego obiektywu aparatu jest nieco trudne. Rozmawialiśmy o tym współczynniku ściągnięcia 1,6x i tak to mniej więcej wygląda na tylnym ekranie lub w wizjerze aparatu, co oznacza, że musisz przeskalować go w poziomie lub zgiąć w pionie w oprogramowaniu do edycji wideo, aby to zrobić wyglądać normalnie.
Jeśli pracujesz w Lightroomie, nie możesz bezpośrednio usunąć efektu ściśnięcia obrazu, więc musisz wyeksportować każde zdjęcie osobno do Photoshopa, rozciągnąć je w tym miejscu, a następnie ponownie zaimportować do Lightrooma, aby edytować je w formacie regularnie wyglądający sposób.
Przewaga kosztowa
Wszystkie te wady mogą nie mieć znaczenia, biorąc pod uwagę koszt tego obiektywu, który jest stosunkowo przystępny cenowo i wynosi zaledwie 1500 dolarów. Większość soczewek anamorficznych jest w rzeczywistości dwa do trzech razy droższa – mówimy o ponad trzech tysiącach dolarów – obiektyw Sirui to niedrogi obiektyw anamorficzny dla początkujących, który w pewnym sensie zmoczy twoją stopę i pozwoli ci trochę poeksperymentować soczewki anamorficzne bez konieczności szaleństwa z super drogimi soczewkami. W porównaniu do mojego obiektywu Canon 15-35 mm RF, który jest dwa razy droższy i ma stabilizację obrazu, silniki autofokusa i silnik przysłony, ten obiektyw Sirui nie ma żadnego silnika. W pewnym sensie rezygnujesz więc z tych wszystkich małych, nowoczesnych udogodnień, takich jak automatyczne funkcje moich obiektywów RF, na rzecz dobrej jakości i wyjątkowego obiektywu w stosunkowo przystępnej cenie.
Jakość wykonania i obrazu
Uważam, że to solidnie wykonany obiektyw. Ten obiektyw ma gwint 82 mm: wolę tę formę z większymi gwintami – w porównaniu do innych obiektywów anamorficznych Sirui zbudowanych z gwintem 58 mm – ponieważ nie muszę go dopasowywać do moich filtrów ND ani kupować dziwnych adapterów, mogę po prostu użyj filtrów obiektywu, które już mam.
Jeśli chodzi o artefakty i zniekształcenia wewnątrz tego obiektywu, wiemy, że obiektyw ten powoduje powstawanie odblasków. Stworzenie odblasków obiektywu nie było tak łatwe, jak myślałem: zdarzało się to tylko w przypadku bardzo jasnych źródeł światła lub gdy miałem duży kontrast w mojej scenie, jak na niektórych z tych nocnych zdjęć, na których jesteśmy trzymając światło, a potem wszystko inne jest ciemne.
Jeśli chodzi o bokeh i artefakty tła, naprawdę trudno było mi uzyskać wyraźny bokeh. Dzieje się tak, ponieważ patrzymy na minimalną odległość ostrzenia wynoszącą trzy stopy, poza tym nie byłem w sytuacji, w której elementy tła świeciłyby lub świeciły. Ale jeśli to zrobisz, możesz się spodziewać sferycznego elementu bokeh. Nie są to koła podobne do tych, które można zobaczyć na innych obiektywach aparatów, ale bardziej przypominają owalne kształty kociego oka.
Kolejną rzeczą jest wygięcie, czyli wypaczenie, które występuje na krawędziach ramy. Jest to cecha rozciągania materiału anamorficznego. Zasadniczo linie proste zostają wygięte. Nie jest to tak oczywiste, gdy kręcimy w lesie, ale jest to znacznie bardziej widoczne na zdjęciach, na których w tle znajduje się ramka lub coś z prostymi liniami.
Kolejną rzeczą, o którą należy się martwić, jest stabilizacja obrazu. Użyłem klatki z uchwytem, dzięki czemu miałem wiele punktów styku i mogłem zachować większą stabilność materiału filmowego. W niektórych przypadkach użyłem stabilizacji warp w niektórych moich materiałach filmowych, ale w innych można zauważyć pewne ścinanie krawędzi po sparowaniu obiektywu anamorficznego z aparatem. To trochę tak, jakby ktoś chwycił krawędzie ramy i ścinał ją w tę i z powrotem lub lekko nią potrząsał. Jest to niestety nieuniknione, niezależnie od systemu aparatu, którym robisz zdjęcia, ponieważ stabilizacja obrazu w tych aparatach Canon jest zaprojektowana do współpracy z obiektywami RF, więc jest to po prostu akceptowany artefakt tego typu fotografowania.
Dla kogo jest ten obiektyw?
Cóż, po pierwsze, dla kogo to nie jest przeznaczone, to twórcy krótkich treści. W przypadku krótkich treści należy robić zdjęcia w pionie, natomiast ten obiektyw jest zoptymalizowany dla każdego, kto chce robić zdjęcia w poziomie.
Osobiście uważam, że można go używać do kreatywnych sesji zdjęciowych, ale pamiętaj, że nie da się uzyskać bardzo zbliżonego obrazu z żadnymi szczegółami ze względu na minimalną odległość ostrzenia.
Jeśli jesteś osobą, która stawia przede wszystkim na strzelanki wideo, chcesz spróbować czegoś innego i zastanawiasz się nad zakupem anamorficznych obiektywów do aparatów, jest to najlepsza opcja obecnie na rynku, ponieważ jest znacznie tańsza niż inne opcje.
Jeśli naprawdę chcesz pokonać ograniczenia minimalnej odległości ostrzenia, myślę, że powinieneś raczej wybrać obiektyw anamorficzny 50 mm lub 100 mm. W ten sposób możesz przełączać się między szerokim ujęciem 35 mm a bliższym ujęciem teleobiektywem na przykład obiektywem 100 mm.