Mogę właściwie użyć słowa „kinematograficzny”, ponieważ dzisiaj filmujemy obiektywem kinowym. Nie byle jakim obiektywem kinowym, lecz anamorfotycznym obiektywem kinowym. Jednym z kluczowych znaków, że filmowałem obiektywem anamorfotycznym, jest zniekształcenie i odblaski obiektywu, które towarzyszą temu obiektywowi, ale najpierw chcę trochę zagłębić się w to, co oznacza używanie obiektywu anamorfotycznego i dlaczego w ogóle chciałbyś go używać.
Co to jest anamorfizm?
To jest obiektyw Sirui 35mm Venus anamorphic T2.9 1.6x anamorphic. Czasami można zobaczyć filmy, które udają obiektyw anamorphic, i wtedy pojawiają się czarne paski u góry i na dole. Ale gdy masz taki obiektyw, możesz uchwycić super szerokie zdjęcia i filmy, takie jak te, które widziałeś we wstępie. Te czarne paski to tak naprawdę to, co ten obiektyw rejestruje: elementy optyczne wewnątrz obiektywu pozwalają uchwycić to, co normalnie byś zarejestrował, ale rejestruje trochę więcej, a następnie ściska to, aby zmieściło się na matrycy dowolnego typu aparatu, na którym filmujesz.
Jeśli cofniemy się jeszcze dalej, obiektywy anamorficzne zostały wynalezione do filmowania pierwotnie kamerami filmowymi. Wymiary filmu 35mm to proporcje 3:2 (czyli około 36mm x 24mm). Większość obiektywów anamorficznych ma współczynnik około 1,33x, proporcje zmieniają się z 3:2 i rozciągają do 2:1, jeśli zastosujesz to do filmu.
Z drugiej strony, jeśli zastosujesz obiektyw anamorficzny 1,33x do standardowej kamery cyfrowej nagrywającej wideo w formacie 16x9, twoje wideo zostanie rozciągnięte do około 2,35:1 lub nawet 2,39:1.
Z 1,6x jesteśmy nawet szersi niż to, co daje stosunek około 2,8:1.
Więc zasadniczo otrzymujesz szersze pole widzenia. W praktyce z tym obiektywem 35mm możesz uchwycić to, co obiektyw 24mm, a nawet 20mm.
Jednym z efektów ubocznych obiektywu anamorficznego są refleksy soczewkowe i zniekształcenia optyczne widoczne w niektórych ujęciach. Cały film, który widziałeś na początku, został nakręcony obiektywem anamorficznym, z wyjątkiem jednego ujęcia z drona.
Obiektyw anamorfotyczny do fotografii
Pytanie, które niektórzy z was mogą mieć, to czy można użyć obiektywu anamorficznego do robienia zdjęć. Odpowiedź brzmi: w pewnym sensie. Ten obiektyw ma pewne wady, które utrudniają robienie tradycyjnych portretów, szczególnie fakt, że obraz jest bardzo szeroki. Więc jeśli zamierzasz robić nim zdjęcia statyczne, to wychodzą one trochę jak kadry z filmu, co może, ale nie musi pasować do rodzaju zdjęć i portretów, jakich się spodziewałeś.
W porównaniu z bardziej tradycyjnym obiektywem sferycznym, ten drugi jest znacznie bardziej odpowiedni do fotografowania w orientacji portretowej, podczas gdy obiektyw anamorfotyczny prawdopodobnie da bardzo wąski pasek portretu, który może nie pasować do tego, co próbujesz osiągnąć.
Wady i osobliwości obiektywu anamorfotycznego
Jedną z innych wad tego obiektywu jest minimalna odległość ogniskowania: wynosi około trzech stóp, czyli 0,9 m, i to dość daleko.
Poza tym jest to obiektyw kinowy, co oznacza, że jest w pełni manualny. Na obiektywie znajdują się przekładnie, jedna do pierścienia ostrości, a druga do pierścienia przysłony. Po podłączeniu tego obiektywu do aparatu nie ma cyfrowych styków z tyłu obiektywu, co oznacza, że aparat nie wie, że jest on zamontowany. Będziesz musiał wejść w ustawienia aparatu i ustawić go tak, aby zwalniał migawkę bez zamontowanego obiektywu, aby robić zdjęcia lub nagrywać filmy.
Powiem, że fotografowanie w trybie manualnym to trochę nabyta umiejętność. Jestem po prostu tak przyzwyczajony do tych nowoczesnych, zaawansowanych obiektywów, które mają stabilizację obrazu, autofocus i cyfrowe pierścienie sterujące, podczas gdy ten obiektyw jest całkowicie manualny. Czasami może być super zabawnie wziąć kilka z tych starszych obiektywów do aparatu i po prostu założyć je na aparat i spróbować ustawić ostrość, aby zobaczyć, jak dobrze sobie poradzisz w porównaniu z systemem autofocusa.
Rzeczywiście, ten obiektyw do aparatu jest trochę trudny w użyciu. Mówiliśmy o tym współczynniku 1,6x, i tak to mniej więcej wygląda na tylnym ekranie lub przez wizjer twojego aparatu, co oznacza, że musisz go skalować poziomo lub ścisnąć pionowo w oprogramowaniu do edycji wideo, aby wyglądał normalnie.
Jeśli pracujesz z Lightroom, nie możesz bezpośrednio rozciągnąć obrazu, więc musisz wyeksportować każde zdjęcie osobno do Photoshopa, tam je rozciągnąć, a następnie ponownie zaimportować do Lightroom, aby edytować je w normalny sposób.
Zaleta kosztowa
Wszystkie te wady mogą nie mieć znaczenia, biorąc pod uwagę koszt tego obiektywu, który jest stosunkowo przystępny cenowo i wynosi tylko 1500 dolarów. Większość obiektywów anamorficznych jest faktycznie dwa do trzech razy droższa – mówimy o kwotach przekraczających trzy tysiące dolarów – obiektyw Sirui to budżetowy, podstawowy obiektyw anamorficzny, który pozwala zacząć i trochę poeksperymentować z obiektywami anamorficznymi, bez konieczności wydawania fortuny na bardzo drogie obiektywy. W porównaniu do mojego obiektywu Canon 15-35mm RF, który jest dwa razy droższy i ma stabilizację obrazu, silniki autofokusa oraz silnik do przysłony, ten obiektyw Sirui nie ma absolutnie żadnego silnika. Więc rezygnujesz ze wszystkich tych małych nowoczesnych udogodnień, takich jak automatyczne funkcje, które mają moje obiektywy RF, na rzecz ładnego, wysokiej jakości i unikalnego obiektywu w stosunkowo przystępnym cenowo opakowaniu.
Jakość wykonania i obrazu
Uważam, że to dobrze wykonany obiektyw. Ten obiektyw ma gwint 82 mm: wolę ten format z większymi gwintami - w porównaniu do innych obiektywów anamorfotycznych Sirui z gwintem 58 mm - ponieważ nie muszę go dostosowywać do moich filtrów ND ani kupować dziwnych adapterów, mogę po prostu używać filtrów do obiektywu, które już mam.
Jeśli chodzi o artefakty i dystorsję obiektywu w tym obiektywie, wiemy, że ten obiektyw tworzy refleksy świetlne. Nie było tak łatwo stworzyć refleksy świetlne, jak myślałem: pojawiały się one tylko wokół bardzo jasnych źródeł światła lub gdy miałem dużą ilość kontrastu w mojej scenie, jak na niektórych z tych nocnych zdjęć, gdzie trzymamy światło, a wszystko inne jest całkowicie ciemne.
Jeśli chodzi o bokeh i artefakty tła, miałem naprawdę trudności z uzyskaniem wyraźnego bokeh. To dlatego, że patrzymy na minimalną odległość ogniskowania wynoszącą trzy stopy, a także nie byłem w sytuacji, w której miałbym elementy tła świecące lub oświetlone. Ale jeśli tak, możesz spodziewać się uzyskania sferycznego elementu bokeh. Nie są to koła, jak w przypadku innych obiektywów, ale bardziej owalne kształty przypominające kocie oko.
Kolejną rzeczą jest wygięcie lub wypaczenie, które występuje na krawędziach ramki. Jest to cecha rozciągania materiału anamorfotycznego, zasadniczo dzieje się tak, że proste linie są lekko wygięte na zewnątrz. Nie jest to tak oczywiste, gdy filmujemy w lesie, ale jest znacznie bardziej widoczne na tych zdjęciach, gdzie w tle znajduje się ramka lub coś z prostymi liniami.
Kolejną rzeczą, o którą trzeba się martwić, jest stabilizacja obrazu. Używałem klatki z uchwytem, aby mieć wiele punktów kontaktu i móc utrzymać moje nagrania trochę bardziej stabilne. W niektórych przypadkach stosowałem stabilizację warp na niektórych moich nagraniach, ale w innych zauważysz pewne przesunięcia krawędzi, gdy łączyłem obiektyw anamorfotyczny z kamerą. To trochę tak, jakby ktoś brał krawędzie kadru i przesuwał je tam i z powrotem lub lekko potrząsał. Niestety jest to nieuniknione, niezależnie od systemu kamer, na którym nagrywasz, ponieważ stabilizacja obrazu w tych aparatach Canon jest zaprojektowana do współpracy z obiektywami RF, więc jest to po prostu akceptowany artefakt tego typu nagrywania.
Dla kogo jest ten obiektyw?
Cóż, po pierwsze, dla kogo to nie jest, to twórcy treści krótkich. Do treści krótkich trzeba nagrywać pionowo, podczas gdy ten obiektyw jest zoptymalizowany dla każdego, kto chce nagrywać poziomo.
Osobiście uważam, że można go używać do kreatywnych sesji zdjęciowych, ale pamiętaj, że nie da się zbliżyć zbyt blisko do żadnych szczegółów ze względu na minimalną odległość ogniskowania.
Jeśli jesteś kimś, kto przede wszystkim kręci filmy, chcesz spróbować czegoś innego i myślałeś o rozpoczęciu przygody z obiektywami anamorfotycznymi, to jest teraz najlepsza opcja na rynku, ponieważ jest znacznie bardziej przystępna cenowo niż inne opcje.
Jeśli chcesz pokonać ograniczenia minimalnej odległości ostrzenia, myślę, że powinieneś raczej sięgnąć po obiektyw anamorficzny 50mm lub 100mm. W ten sposób możesz przełączać się między szerokim ujęciem na 35mm a bardziej zbliżonym teleobiektywem, na przykład 100mm.
